تن تو ظـــــــهر تابستون‌و بیادم می‌آره
رنگ چشمـــــهای تو بارون‌و بیادم می‌آره
وقتی نیستی زندگی فـرقی با زندون ندآره
قهر تو تلـــــــخی زندون‌و بیادم می‌آره
من نمازم تو رو هر روز دیدن‌ه
از لبـت دوسـت دارم شـنیدن‌ه
تو بزرگی مثه اون لـحظه که بارون میزنه
تو همون خونی که هر لـحـظه تو رگ‌های منه
تو مثه خواب گل سرخــی لطیفی مثه خـواب
من همونم که اگه بی تــو باشه جـون میکنه
من نمازم تو رو هر روز دیدن‌ه
از لبـت دوسـت دارم شـنیدن‌ه
تو مثه وسـوسـه شـــــــکار یـک شاپرک‌ی
تو مثه شـوق رها کـــــردن یک بادبادک‌ی
تو همیشه مثه یک قــصـه پـر از حـادثه‌ای
تو مثه شـادی خــواب‌کـردن یـک عـروسـک‌ی
من نمازم تو رو هر روز دیدن‌ه
از لبـت دوسـت دارم شـنیدن‌ه
تو قشنگی مثه شـکلهایی که ابرها میسازن
گلای اطلسی از دیدن تــــــو رنگ میبازن
اگه مردای تو قصه بدونــــن که اینجایی
برای بردن تو با اسب بـــالدار می تازن
من نمازم تو رو هر روز دیدن‌ه
از لبـت دوسـت دارم شـنیدن‌ه
ترانه : شهیار قنبري
آهنگ : اسفندیار منفردزاده
خواننده: فریدون فروغي
این ترانه برای اولین بار در فیلم زن باکره، به کارگرداني زکریا هاشمي شنیده شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر